Λευκές νύχτες
Τις λευκές νύχτες μου,
που τα γκρίζα σύννεφα έπαιζαν κρυφτό
μες στα τσαλακωμένα σεντόνια,
σου ζήτησα λίγο χρώμα να φωτίσω το γκρι
κι εσύ μου έδωσες κόκκινες κορδέλες
να δέσω κόμπους τα μεταξένια
όνειρα
να τα αιχμαλωτίσω…
σου είπα εγώ δεν ξέρω από κόμπους
ένα πινέλο θέλω και λίγο χρώμα
κι εσύ μου έδωσες μαύρο της αβύσσου.
που απλόχερα μου χάρισες
ένα πρωί
τις φώτισαν χιλιάδες μικροί ήλιοι.
Αντωνία Θεοχαρίδου, 15 Φεβρουαρίου 2021
Πίνακας : Van Gogh, "La nuit étoilée"
Άντυ, κατάφερες και με το μαύρο που σου 'δωσαν εσύ το μέσα και το έξω ποιητικά να ζωγραφίσεις. Θα πρότεινα, το πινέλο σου μην αφήνεις να στεγνώσει.
ΑπάντησηΔιαγραφή